Stoer ding
Als je nog nooit een Mp3 hebt gezien en je komt zo’n ding tegen, valt je meteen het forse uiterlijk op. Je komt er gewoon niet omheen: het is gewoon een heel stoer ding. Toen het mij voor de eerste keer overkwam, associeerde zijn verschijning mij meteen met een buffel. Een buffel is imposante verschijning met een fors front en dat heeft de Mp3 ook. Er zit natuurlijk wel een verschil tussen een Mp3 en een buffel. Een buffel is een creatie van de natuur en een Mp3 is door slimme Italianen ontworpen…
Wat een bakbeest
In de zomer van 2021 werd mijn Piaggio Mp3 keurig netjes door een medewerker van Arjan Brouwer bij mij thuis afgeleverd. Ik parkeerde hem netjes naast de auto in onze garagebox en sloot de deur. Onze (gehuurde) garagebox ligt een paar honderd meter van ons huis, dus mijn vriendin Wietske had ‘m nog niet gezien. Een paar dagen later mocht zij de machine aanschouwen en dat ontlokte bij haar de uitspraak: Wat een groot bakbeest!! Ik moest haar gelijk geven. In de garagebox lijkt zo’n Mp3 nog veel forser dan wanneer je de machine buiten parkeert.
Pop, pop, pop
Als je de lijnen van een Mp3 bekijkt heeft zijn uiterlijk heel veel overeenkomsten met een buffel. Zijn wat smallere achterzijde en dan samen met de dubbele voorwielen heeft deze een forse voorpartij. Maar even genoeg over zijn gedaante. Het inwendige hart van de machine wordt gevormd door een 300, 400 of 500 cc eencilinder viertakt. Als je de startknop indrukt en de motor komt tot leven, geniet je van de mooie regelmatige loop van zijn krachtbron. Het rustige pop, pop, pop doet gelijk je motorhart sneller kloppen. De 300 en 400 cc uitvoeringen zijn wat pk’s betreft wat bescheidener dan de 500 cc. Maar ze zijn er niet minder om. Het is maar wat je wenst. De 500 cc met zijn ruim 40 paardenkrachten, sleurt je in no time naar de 100 km/u. Ook dank zij zijn heerlijke automaat. Ik weet niet wat de topsnelheid van een buffel is, maar hier verliest het beest het toch echt van de Mp3!! Maar die dieren voelen zich toch beter thuis op de Amerikaanse prairies…
Samengeknepen billen
Nog iets over het rijden met de Piaggio. Dat is echt wel wennen als je altijd op twee wielen hebt rondgereden. Door de treeplank en beenschilden mist je het directe, visuele contact met het wegdek. Je moet veel meer op je gevoel afgaan. Maar mijn eerste paar ritjes waren absoluut geen succes. Mijn Mp3 stuurde echt als een dweil. Weer een vergelijk met een buffel: die heeft vier poten en staat hier heel stevig op. De Mp3 heeft een pootje (lees: wiel) minder. Maar dat mag toch niet lijden tot slecht weggedrag. Dat is toch niet de bedoeling geweest van die Italiaanse ontwerpers. Als je, ondanks je ervaring, met samengeknepen billen je door een rotonde heen worstelt, is dat niet goed voor je zelfvertrouwen op zo’n ding. Maar gelukkig was de oorzaak snel gevonden. Ik besloot de bandenspanning eens te controleren. Ondergetekende bracht de banden op de vereiste spanning. Hierbij zorg ik altijd voor een lichte overspanning van 0,1 bar. En wat schetst mijn verbazing? Hij stuurt nu als het spreekwoordelijke scheermes!! Dus nu duik ik nu fluitend de rotondes in en kom er nog vrolijker (haast zingend) weer uit!!
Vertroetelen
Een buffel moet blijven eten en drinken om te blijven leven; maar een Mp3 moet je ook vertroetelen. Kijk er af en toe liefkozend naar. Geef hem/haar af en toe een drupje olie, vul de tank met brandstof en zorg voor de juiste bandenspanning. Vergeet zijn jaarlijkse onderhoudsbeurten niet en zorg dat hij op goede banden staat. Een paar goede remmen zijn ook onmisbaar. Dan zal jouw Mp3 jou veel plezier geven en als een buffel uit je hand eten. Het zijn zulke mooie dingen…
Zeer mooi geschreven ik zou zeggen schrijf een boek
En u bent binnen ha , ha , ha .
Maar even serieus zeer mooi geschreven .
Vriendelijke groete Peter
Dag Peter, leuk geschreven! Het zijn inderdaad forse machines en vergeet ook het gewicht niet van deze ‘buffel’. Als ik het vergelijk met de machine van mijn schoonvader (BMW) is het zowat de helft meer! Toch heb ik het niet als een probleem ervaren zover. Het voelt heel solide, je bent echt met ‘iets’ onderweg zeg maar, mits inderdaad de spanning van de banden goed is en de stuurdynamiek goed (juist afgesteld). Ook kijk ik veel op Youtube (bijvoorbeeld Ride like a pro, een Amerikaan die als motorcycle-instructor van de Amerikaanse politie op zijn Harley of Indian je met allerlei grappige filmpjes de meest uiteenlopende motor-beheersings tips geeft) Hier leer ik bijvoorbeeld goed tegensturen in de bochten, een keer fors remmen (ervaren wat de motor doet als er een stop gemaakt moet worden) en oefen ik op parkeerplaatsen of bv binnen straatbreedte zonder voeten aan de grond achtjes te draaien. Het is leuk te doen en leert mij de motor goed te beheersen. Ook regelmatig met mijn zoon of dochter achterop, om juist hier meer ‘feeling’ mee te krijgen.
Ik ben echt superwijs met m’n ‘buffel’ en geniet er iedere keer weer van om er mee te rijden.
Peter, ja heel herkenbaar ; bedankt .
En wat dacht je ervan als wij met de club gaan toren ? Een hele kudde !